donderdag 6 mei 2010

Terug naar het Uddelermeer (2)


Zaterdag 2 juni 1979

De klanken van het carillon trillen nog na in de lucht als ik de Dom om twaalf uur de rug toekeer en samen met Misja, het zoontje van mijn vriendin Hanneke, de stad uit fietst. Zijn blote bruine benen trappen de pedalen van de kinderfiets razendsnel rond.
In de gang bij hem thuis staat al een groter model, maar dit fietsje kan de komende zomer nog goed dienst doen op de camping in Harderwijk. Alleen hoe vervoer je een kinderfiets over een afstand van ruim 60 km zonder auto?

Trots kijk ik neer op de donkere bos krullen naast mij. Naar het verhitte kindergezicht. Het is warm. Zeker 25 graden. Op zijn neus en bovenlip glinsteren fijne zweetdruppeltjes. Zijn hoofd beweegt driftig heen en weer. Als de korte slinger van een koekoeksklok, volgt het de bewegingen van het kleine voorwiel, dat hij ingespannen sturend met moeite in een rechte baan op de weg houdt.
Ik bedenk, dat ik mezelf wel een specialist mag noemen in het organiseren van fietstochten met kinderen. De vorige zomer, heb ik ruim twee weken met drie tiener meiden een kampeertrektocht door Nederland gemaakt. Ik heb ervaring met fietsen die tegen de grond aan worden gesmeten. Met fietssleuteltjes die rakelings langs mijn hoofd vliegen en met in elkaar gedoken figuurtjes in de berm die gillen:
'Nee, nee, nee, ik doe het niet meer!'
'Bekijk het maar, ik ga niet verder.'
'Gaan jullie nu maar, ik blijf hier liggen!'
Nog een paar jaar eerder, de jongste was tien jaar, maakte ik een dagtocht met ze van bijna 100 km. Op oude tweedehands fietsen vanuit het Westland door de duinen naar Alkmaar. Een avontuur rijker, voldaan en trots op hun prestaties krijg ik ze altijd weer terug in het ouderlijk nest. Alleen Misja is nog geen acht jaar.

7 opmerkingen:

  1. Wat een mooie herinnering en wat kun jij beeldend schrijven! Ik zie het mannetje zo fietsen...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank voor je lieve en stimulerende reactie.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. "Gaan jullie maar, ik blijf hier wel liggen"
    Wie heeft het niet ooit geroepen? Heerlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Beschrijving van dat joch dat vooral naar zijn slingerend voorwiel kijkt: het zijn toch altijd weer de details die 't 'm doen, dat is maar weer eens bewezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ja Lili en dat kost mij althans behoorlijk veel concentratie, maar wel fijn dat je het waarderen kan.
    Friso heb je ook wel eens dwarsgelegen er de brui aangegeven?

    sorry er ging iets mis bij het plaatsen van de vorige reactie.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mooi geschreven.
    Maar ook: heel wat moed om een vorige zomer liefst met 3 tienermeisjes op vakantie te gaan! Complimenten.

    BeantwoordenVerwijderen