vrijdag 7 januari 2011

O, heerlijke Griep! (1)


Nog voor ik iets uit de media heb vernomen, lig ik al geveld en dat nog wel op de allereerste dag van het nieuwe jaar. De afspraak die ik rond het middaguur maak om de volgende dag mijn jarige broer persoonlijk te feliciteren zeg ik per omgaande af. Griep komt als een dief in de nacht, maakt van je agenda een waardeloos vodje papier.

Het is even wennen! Kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst, rillerig en gewapend met een rol keukenpapier in mijn slaapkamer verdween. Ik dacht dat ik in de eerste veertig jaar van mijn leven wel zo'n beetje alle griepvarianten had doorgewerkt. Niet dus!
Het duurt niet lang voor ik de voordelen van een griep krijgen ontdek. Om te beginnen hoef ik mijn hond niet uit te laten.
'Moet ik dat doen!'
'Ja,' antwoord ik mijn ruim twintigjarige zoon, die sinds de kerstdagen zijn studentenkamer in Breda heeft verruild voor het goedkope gemak van zijn oude kamer thuis. 'Tenzij je me dood wil hebben, lijkt het mij niet verantwoord dat ik met een hoofd vol snot en 39 graden koorts Jip uit ga laten.'
'Kan je de buurvrouw niet vragen!' Probeert hij nog, maar ik ben onverbiddelijk. Wijs hem er fijntjes op dat ik hem in de zomer van 2009 , toen hij als een van de eersten met de Mexicaanse griep thuis kwam, zonder morren en met liefde heb verzorgd.

Een griep krijgen is eigenlijk heerlijk! Het is een voorziening van God om ons arme tijdeigenen even los te koppelen van alles wat we moeten doen. Griep kan een nieuw begin in je leven zijn. Ik denk aan hoe Aya Zikken ooit haar schrijversbestaan begon. Man griep, twee dochtertjes griep en zij maar sloven en dromen van de verhalen die ze op wilde schrijven, maar waar ze geen tijd voor vond. Ze hoopte dat ze ook griep zou krijgen en die losgewoelde tijd zou kunnen gebruiken voor zichzelf. Waarom weet ik niet, maar moeders krijgen nooit griep, ook Aya niet. Ze vervloekte de god die haar onthield van wat ze zo nodig had en wendde griep voor. Sloot zich op in de slaapkamer met pen en schriftje en schreef het met een aaneengesloten pennestreek vol. Het was de aanzet van haar boek 'Als wij groot zijn, dan misschien,' waar ze in 1954 mee debuteerde en haar naam mee zou vestigen. Ik heb meerdere boeken van haar in mijn bezit. Haar dochter, waar ik mee bevriend was, vertelde mij het verhaal. Kinderen hebben het moeilijk als ze opgevoed worden door een moeder die zelf ook wat wil. Daardoor beïnvloed vond ik Aya in die tijd een ontaarde moeder. Nu en zelf moeder van twee grote zonen vraag ik me soms af : Wie is er hier niet geaard?

8 opmerkingen:

  1. Goed geschreven. Ik lees graag het vervolg. Laat je vooral niet vaccineren.

    ammega

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb me dit jaar voor het eerst laten vaccineren en ja het werkt! Dus wil je ook wat extra tijd voor jezelf? Gewoon een griepinjectie halen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik begrijp hieruit dat de vaccinatie je gezondheid onherstelbaar verbeterd heeft.

    prese

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat ziek worden na een griepvaccinatie geldt alleen voor de eerste keer, dus geniet ervan. Na mijn eerste vaccinatie kreeg ik gelijk longontsteking, maar de jaren daarna zijn alle griepaanvallen aan mij voorbij gegaan. Ik ga nu vlug naar het tweede deel.
    gr.
    Loekie

    BeantwoordenVerwijderen
  5. nu ik hier kom lezen blijkt dat ik alles al eerder las.
    ik vroeg me af of ik de laatste zin goed begrepen had. ik dacht aan: wie is hier niet ontaard?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Reflexxus ik speel hier met twee begrippen maar maak vermoedelijk een te groot sprongetje. Geaard zijn in de betekenis van nog niet met beide benen op de grond staan en van daaruit oordelen over het (hier ontaarde) gedrag een ander. Ontaard in de zin van slechte moeder waar vrouwen snel mee te maken kregen als ze naast het moeder zijn ook iets voor zich zelf wilden.
    Ik moet het hele griepgebeuren nog een door werken. Mijn broer vond ook een Tante Betje!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. wat een mooi stuk, heb ik dat niet gelezen destijds?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb het ook - later - op ColumnX geplaatst. Misschien heb je daar gelezen, maar inderdaad onder deze stukken zie ik van jou geen verdere reacties. Niets voor jou toch!

      Verwijderen