dinsdag 8 november 2011

Als ik groot ben word ik een moeder

Augustus 1981                                                   Foto: Gulika Postema
'Waarom wil je een kind?'

Mijn huisarts kijkt mij van achter zijn bureau met vragende ogen aan. Ik ben naar zijn spreekuur gekomen om me in te laten en­ten tegen de rodehond. Ongeveer twee maanden daarvoor heb ik hem ook be­zocht. Mijn menstruatie is onregelmatig, pijnlijk en over­vloe­dig. Ik kom thuis met drie strippen anti-con­cep­tiepillen, langzaam breekt het besef door dat ik niet onvruchtbaar gemaakt wil worden Integendeel ik wil een kind. De strippen blijven onaangeroerd in de koel­kast liggen. 

Zijn vraag brengt me met een sprongetje terug op het schoolplein uit mijn kinderjaren.

'In spin de bocht gaat in, uit spuit de bocht gaat uit', klinken de kinderstemmem over het schoolplein.
Zuster Don Bosco trekt me dicht tegen zich aan en vraagt met vleiende stem: ' En jij Sagita wat wil jij worden als je groot bent?'
Ik ruk me los uit de donkerte van het zwarte ha­bijt. Weg van de stoffig ruikende boezem en spring midden in de bocht van het touw dat door twee kinderen wordt rondge­draaid.
Als ik de bocht weer uit spring kijk ik de non uitda­gend aan: 'Ik wil geen zuster worden,' zeg ik met schelle stem. 'Als ik groot ben word ik een moe­der.'

'Ik wil moeder worden,' antwoord ik mijn huisarts. .
'Dat is geen reden,' zegt hij zacht. 'Dat willen alle vrou­wen.' 

Vandaag is het dertig jaar geleden dat ik moeder ben geworden. 

10 opmerkingen:

  1. gefeliciteerd Sagita.(glimlach)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een dikke proficiat, Sagita. Ben jij dat zelf op die prachtige foto? Zo mooi.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een mooi verhaal Sagita. En dat je het zo duidelijk wist, toen al.
    Gefeliciteerd!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Van harte gefeliciteerd met de verjaardag van je zoon.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Schitterende foto! (en ontroerende tekst)


    beweesur = oerbewijs?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dank allemaal voor de felicitaties en complimenten. Ja een mooie foto om op terug te kijken en natuurlijk Marja ben ik dat zelf, maar .... wel dertig jaar geleden! Vroeger ooit een heel mooi boek gelezen geschreven door een moeder aan haar kinderen nadat ze gehoord had dat ze aan een ongeneeslijke ziekte leed waaraan ze zou gaan sterven. De titel: Zo was je moeder. Ja en daar past deze foto in!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ben blij dat meisjes en vrouwen nu naast moeder zijn ook een baan buitenshuis hebben, al gold dat vroeger ook al wel maar voor mij niet. het is achteraf gedacht en natuurlijk heel overdreven maar ik denk weleens: wat dommig allemaal, je groeit op om je daarna totaal in te zetten om anderen te helpen bij het opgroeien .niet dat moederzijn geen ontwikkeling doormaken zou betekenen maar t is een horizontale, zo dien je als aarde voor de groeisels. zo heb ik dat ook wel met wanhoop ervaren.

    bencel!!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Zoals altijd ben ik te laat met felicitaties, maar desalniettemin, gemeend.

    En wat een mooi 'stukje'weer.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. @reflexxus ja dat is natuurlijk waar. Wat ik moeilijk aan het moeder worden vind, is dat werken en moederschap in onze Kapitalistisch Westerse samenleving zo moeilijk te combineren is. Dat mensen tot productie-eenheden worden gereduceerd waarin voor ouderschap (inefficiënt)en dus ook niet voor kinderen echt plaats is. En dan kan je je afvragen wat de toekomst is van zo'n samenleving?
    @Elly dank ik ben jou ook gaan volgen. Mooie verhalen en schilderijen!

    BeantwoordenVerwijderen