Het was 2005. Het was herfst en ik wilde graag even weg. Er alleen op uittrekken. Niet afhankelijk zijn van de beschikbaarheid van een vriend, vriendin of een goede kennis. Mijn eigen gezelschap was goed genoeg. Ik koos voor het Zeehuis in Bergen aan Zee. In mijn bagage wat kwasten. Wat tubes verf. De zee vangen in een aquarel wilde ik al zo lang.
Ik maakte lange wandelingen langs de kust. Liep van Egmond aan Zee weer terug naar het Zeehuis. Overspoeld door herinneringen fotografeerde ik plaatsen waar ik met mijn kinderen was gegaan. Sjokkend langs de vloedlijn. Trekkend aan de wandelwagen. Zonnebrandcreme smeren op met snot en zand bedekte gezichtjes. Voetjes schoonvegen. Schoentjes leegkloppen en dan een ijsje of patatjes eten met een glunderend oog.
Het was in de tijd dat ik kamperen met twee kleine kinderen te ingewikkeld vond. Een aantal jaren bracht ik met hen hier de zomervakantie door. Koos voor het gemak van een kamer met bedden en een goed uitgeruste keuken waar ik zelf de maaltijden kon bereiden. Trok de duinen in. Schilderde het Zeehuis terwijl de jongste aan mijn voeten in slaap viel en ik heel snel een schets van hem maakte.
 |
| Bijschrift toevoegen |
In het Zeehuis en aan het strand van Bergen aan Zee ben ik nooit alleen.
Mooi. Genoten van het filmpje, maar vooral van het geluid van de branding. Het ligt hier bijna om de hoek en toch kom ik weinig aan het strand. Dom eigenlijk.
BeantwoordenVerwijderenmooie tekening!
BeantwoordenVerwijderenVeelzijdige kunstenaar ben jij, nu blijk je ook nog te kunnen tekenen en schilderen!
BeantwoordenVerwijderenIk ben een bosmens, nooit een strandmens geweest maar als ik het zo hoor. De wind, de golven...
BeantwoordenVerwijderenIk heb er wel van genoten. Misschien komt het nog op jmkijn oude dag ;-)
Jij bent ook een duizendpoot hè.
Prachtige schets.
Get... jullie altijd met die woordveri
Filmpje: O, wat heb ik daar zin in! ik was vergeten hoe véél zin, achterelkaar schoot sensatie na sensatie in mij omhoog, bij beeldje bij beeldje! en deed mij aan!dank je wel( al ben ik er ook wat droef door geworden...
BeantwoordenVerwijderenIn het voorjaar een keer afspreken in het Zeehuis en een mooie wandeling maken?
BeantwoordenVerwijderenIk zal graag van de partij zijn, Sagita. Het is al haast voorjaar..want er bloeit hier nu al een geel bloemetje aan de fuchsiastruik terwijl ook net het laatste Oost- Indischekersbloempje is vergaan. vreemde tijden.
BeantwoordenVerwijderenwat een mooie herinneringen en een prachtige schets ook! ik kan ook zo genieten aan zee! Spijtig gaan we niet zo vaak meer!
BeantwoordenVerwijderenHelemaal Zen, Sagita !
BeantwoordenVerwijderen