zaterdag 14 januari 2012

Droom uit mijn kinderjaren





Droom uit mijn kinderjaren                                                                      aquarel                                                                                                                       

 Ik weet nu wat ik wil: bij het Nationaal Ballet.Een prima donna worden net als Anna Pavlova en kunnen mijn ouders de opleiding niet betalen, dan kan ik nog als slangenmeisje bij het variété en alle kermissen afreizen. Iedere dag oefen ik de spagaat. Zak afwisselend met mijn rechterbeen voor, mijn linkerbeen achter en omgekeerd tot in de uiterste spreidstand waar mijn kruis de grond aanraakt. Dan veer ik een paar keer op en neer, rek de spieren van mijn dijbenen op en laat ik me tot slot stervend als een zwaan met mijn handen boven mijn hoofd plat naar voren vallen.
    ‘Pas maar op dat je niet uitscheurt,’ zegt mijn vader als hij me zo bezig ziet. Ik studeer de danspasjes in die ik van de slangenmeisjes op de kermis heb afgekeken. Oefen de evenwichtskunst op de lat waarover moeder de kleden hangt en loop met wijd gespreide armen over de rand van de half verrotte schutting die de grens vormt tussen onze werf en die van de buren. Na de vakantie, onderweg naar school,leg ik hele afstanden af in radslag en toon trots aan Hannie en Trees hoe ik in een vloeiende beweging van handstandoverslag op mijn voeten en weer rechtop kan komen.  




Steeds als mijn leven in een nieuwe fase raakt, een tijd waarvoor ik nog geen woorden kan vinden, keer ik terug naar potlood, papier, naar verf.






15 opmerkingen:

  1. Oh, wat mooi! Heb jij dit geschilderd?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Sagita, zowel het verhaal als de aquarel(prachtig!) werpen mij terug op mijn jeugddroom. Ik zie me weer oefeningen doen op de overloop aan het hek rond de trap. Tot spagaat heb ik het nooit gebracht. Ik herinner me een beeldje, roodstenen ballerina in witte tutu, er waren verschillende poses van.
    Mijn blog staat nog steeds vast. Bah!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @ferrara wat naar! Terwijl ik wel op jouw blog kan en reageren. Probeer eens een nieuw sjabloon. Wie weet? Fijn dat je het herkent!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Kun je het nog? In radslag naar je tuin bijv.?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha ha Loekie... nou nee. Ben bang dat ik daarna echt geradbraakt ben!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Nu ik ouder aan het worden ben, komen bij mij ook kinderdromen naar boven. Zelfs 's nachts, als ik slaap, als ik her-droom. Ik droomde heel vaak over tegenstellingen. Oude en jonge kaas. Babies en oude mensen. Vallen en opstaan. Een mooi gietijzeren hek en een gammel houten tuinhekje. Blozende appels op de fruitschaal en een ingedroogde rimpelige appel. Het houdt me nog steeds bezig, waarom die tegenstellingen voor mij zo belangrijk waren.

    Wat teken jij mooi!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zo gezellig en stimulerend jullie reacties! Veertje kan het zijn dat nu we zo oud zijn en beseffen dat sommige dromen altijd dromen zullen blijven, we ze als zodanig kunnen accepteren en er in die hoedanigheid opnieuw van kunnen genieten?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. de ene leeft zich uit in fotografie, de andere met papier en verf! wat een talent, wat een prachtig aquarel, wat een gratie, wat een mooie kleuren!!! heerlijk als je je zo kan uitleven en tot rust komen! hartelijke groet, Hilde

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ja raar is dat al die herinneringen komen steeds meer naar boven. Ik zat van mijn 14de tot mijn 40ste ,nou ja bijna hahaha, op ballet. En schilderen kun je ook.

    Het is nog net geen stervende zwaan gelukkig :-) !

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een schitterend aquarel zeg. Grote complimenten. Ik geniet van je talent!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Sagita, je zit in een nieuwe fase... ?! Maar niet stoppen met schrijven, toch?

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Schrips, nee niet stoppen met schrijven. Daar kan ik niet van buiten. Alleen er komt zoveel op me af, dat ik het nog niet goed in de juiste woorden kan vatten!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Prachtig gezegd "een tijd waarvoor ik nog geen woorden kan vinden"!
    Ik ballette altijd op Hilversum 4, in de weerspiegeling van de ramen ...

    BeantwoordenVerwijderen