maandag 27 februari 2012

Op dat ik mag vergeten

Balletdanseres in het rood 2012                                                                                              olieverf op linnen 40x30 cm

Nog éénmaal de droom uit mijn kinderjaren doorgewerkt en met olieverf op het doek vastgelegd. 
Een laatste buiging voor het doek definitief valt.

14 opmerkingen:

  1. wat mooi geworden! En het lijkt net of die bloemetjes links er nog bijhoren.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. O, deze kleuren vind ik nog mooier.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi gedaan, zus. Maar laat het doek nog niet DEFINITIEF vallen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een schitterend exemplaar. Hier mag je echt trots op zijn. Enne het doek niet laten vallen hoor, gewoon een nieuwe pakken en nog iets moois maken!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ze is gracieus. Je legt haar toch niet in de kast? Ze verdient een mooie plek en jij applaus.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hij is erg mooi geworden Sagita. De droom werkelijkheid, bijna. Het kind volwassen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Het raakt me, dit bijzondere beeld.
    Heel bijzonder en erg mooi.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Heerlijk dat zoveel mensen het mooi (goed gelukt ) vinden. Ik vond het heerlijk om te doen!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. het plaatje in zijn geheel leuk om naar te kijken maarreh..waarom kan ik niet zeggen maar die (eerdere) aquarel deed/ doet me iets, er wordt daarin iets van jou overgebracht naar de kijker. ( pas daarna las ik de tekst erbij, die weer Sagita- goed geschreven is. Het meisje werd er een boekenheldinnemeisje.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank Reflexxus schroom niet om te zeggen hoe jij iets ervaart. Ik doe ook maar iets en voel me daar dan plezierig bij. Mooi woord: ( en daar ben jij goed in) boekenheldinnemeisje !

      Verwijderen