Brieven van mijn moeder

Jarenlang schrijft mijn moeder iedere veertien dagen een brief naar haar zoon, die op 17 jarige leeftijd naar Brazilië is vertrokken om daar zijn priesteropleiding af te maken. Zie 'Een Rijk Rooms Leven'    

Precies vijftig jaar na dato stuurt mijn broer die nog altijd en inmiddels gelukkig getrouw in Brazilië woont de brieven via de mail naar zijn broers en zussen zodat deze eindelijk kunnen vernemen wat hun moeder zoal te vertellen had.


Vandaag kreeg ik weer een brief met o.a. het volgende oude nieuws:


 Nu zal ik je nog wat nieuws vertellen. Wij hebben.............. TELEVISIE. Hoe vind je dat? Vader en de jongens betalen hem met elkaar. Het is voornamelijk de sport die de doorslag heeft gegeven. De jongens, en ook vader, zaten altijd bij anderen, wat ook geen pretje is. Nu kunnen ze thuis kijken. En wij genieten er ook dikwijls van, als er eens een mooi toneelstuk is of een goede film. En vooral het journaal is altijd mooi. Verleden week zondag was er een prachtige H. Mis op de televisie. Nu, joh, daar keek je je ogen op uit. Je had Ward zijn gezicht moeten zien toen hij verleden week thuis kwam. Ik had het hem niet geschreven, dus stond hij gewoon perplex.