maandag 12 maart 2012

Brieven van mijn moeder


Jarenlang schrijft mijn moeder iedere veertien dagen een brief naar haar zoon, die op 17 jarige leeftijd naar Brazilië is vertrokken om daar zijn priesteropleiding af te maken. Zie 'Een Rijk Rooms Leven'    




Precies vijftig jaar na dato stuurt mijn broer die nog altijd en inmiddels gelukkig getrouw in Brazilië woont de brieven via de mail naar zijn broers en zussen zodat deze eindelijk kunnen vernemen wat hun moeder zoal te vertellen had.


Vandaag kreeg ik weer een brief met o.a. het volgende oude nieuws:


 Nu zal ik je nog wat nieuws vertellen. Wij hebben.............. TELEVISIE. Hoe vind je dat? Vader en de jongens betalen hem met elkaar. Het is voornamelijk de sport die de doorslag heeft gegeven. De jongens, en ook vader, zaten altijd bij anderen, wat ook geen pretje is. Nu kunnen ze thuis kijken. En wij genieten er ook dikwijls van, als er eens een mooi toneelstuk is of een goede film. En vooral het journaal is altijd mooi. Verleden week zondag was er een prachtige H. Mis op de televisie. Nu, joh, daar keek je je ogen op uit. Je had Ward zijn gezicht moeten zien toen hij verleden week thuis kwam. Ik had het hem niet geschreven, dus stond hij gewoon perplex.
 



10 opmerkingen:

  1. Prachtig tijdsdocument.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De foto laat haar gezicht slechts zijdelings zien, maar toch herken ik jou erin

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Precies je moeder! @Schrips die opmerking heb ik veel gehoord tijdens mijn leven. Ik weet niet of ik daar echt blij mee ben? Ondanks dat ik veel bewondering voor haar heb; de manier waarop zij zich met dat grote gezin door het leven heen heeft gewerkt, heb ik altijd een ambivalente relatie met haar gehad. Zeker is dat ik de liefde voor schrijven, voor fotografie en voor film van geen vreemde heb.

      Verwijderen
  3. leuk dat je zoiets hebt van je moeder.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Uiterlijk lijken op je moeder hoeft niet te betekenen dat je ook al haar eigenschappen hebt. Je hebt in ieder geval een paar talenten van haar waar je blij mee bent. En voor de rest? Het is zo'n andere tijd. Wie weet hoe onze moeders zouden zijn geweest in deze tijd, zonder dat grote gezin, met alle hulpmiddelen. Laten wij met respect en bewondering aan hen denken.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lijkt me een bijzondere ervaring na vijftig jaar te lezen wat je moeder aan je broer schreef.

    BeantwoordenVerwijderen