donderdag 11 oktober 2012

In de knop verwelkt, onze bloem.

                   
                           


Emma zou je heten.
Honderd keren

klonk al in ons huis jouw naam,
ook gedrukt op mooi papier,
om rond te sturen.

Maar nooit zal het zo zijn
Dat bij het roepen van die naam,
Jij opkijkt,
en de haren voor je ogen weg zult strijken.

Wat had er wel niet uit je kunnen groeien,
Lieve kleine meid, geboren al gestorven.
We missen je zo



Geschreven door mijn broer Arie,
bij de dood van zijn kleindochter



8 opmerkingen:

  1. Prachtige woorden vol verdriet. Sterkte allemaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ach Sagita, wat ontzettend verdrietig. Wat heeft je broer dit verlies in een prachtig gedicht gevat.
    Sterkte

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik wens iedereen heel veel sterkte. Zo verdrietig. Ik maakte het ook mee. Alweer 40 jaar geleden.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. zulk verdriet gaat nooit over....mooi beschreven
    sterkte wens ik de schrijver

    BeantwoordenVerwijderen
  5. De kleine Emma is vandaag in besloten kring begraven. Dank voor jullie meeleven. Het is echt een heel verdrietige toestand.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. innige deelneming! wat een groot verdriet treft de familie. veel sterkte. liefs, Hilde

    BeantwoordenVerwijderen